29 april 2009

Beklimming van een 6000-er!!!!!!
















Fietsen is gaaf, maar af en toe de rugzak op is toch wel heel tof!!! Deze keer hebben we een extreme tour uitgekozen, namelijk de beklimming van de Huayna Potosi, 6088m! Vanuit La Paz rijden we samen met de gids eerst met een busje naar het hoogste punt, 4730m. Daar krijgen we aan de rand van de gletsjer (voor Mijke een opfriscursus) uitleg over hoe te gebruiken de pickels, stijgijzers etc. en mogen we een beetje ijsklimmen. Supergaaf spelen dus! De nacht brengen we door in een (koud) tenje. De volgende ochtend lopen we naar het basiskamp op 5130m. Ja, we zijn al wel geacclimatiseerd, maar dit is toch wel weer anders....bij aankomst met een paracetamol op bed in de refugio. Die nacht staat de wekker om 00.30 uur! Want we beginnen midden in de nacht met de beklimming! In het pikkedonker hijsen we ons dus in de klimgordels...en dan begint de echte beklimming... Met de Petzlamp op, ingepakt in vier lagen kleding, stapje voor stapje op weg naar de top. Het is een hele tour je ademhaling onder controle te houden op die hoogte, maar vooral moet je doorzetten. Tijdens het lopen vragen we ons wel af waarom we dit nou eigenlijk leuk vinden... Af en toe een stukje echt klimmen, best pittig. Verticaal omhoog en maar vertrouwen op je materiaal. Maar dan breekt het licht door en inmiddels kunnen we ook de top zien! Super, we gaan het halen!!! Het laatste stuk nog even serieus klimmen, maar we gaan het halen!!! Bovengekomen snel wat foto´s, want het is koud en we zijn kapot. Maar wat een ervaring!

Morgen gaan we weer een stukje op de fiets, via ´The most dangerous road of the world´, naar Coroico. Het schijnt een superafdaling te zijn, van de Altiplano (4700m) naar de Jungle (1450m)! Daarna via het Titicaca Lake op naar Peru!!!

1 opmerking:

Foeke zei

Gossie,gaaf man! Wat weer een geweldige ervaring! (al hoe wel...ik zou het nu niet meer doen om eerlijk te zijn)
Geniet maar niet met mate!!!
Liefs, je pa