Na een maand Isinlivi

We hebben inmiddels 5 weken gewerkt in hostal Llullu Llama in Isinlivi. Op een enkele dag na met geen of slechts 2 mensen hebben we het eigenlijk elke dag druk met touristen. ´s Ochtends dekken we de tafel en helpen we Gladys, onze kok, zo veel als we kunnen. Na het ontbijt vertrekken de meeste mensen voor hun volgende bestemming en hebben wij de tijd om te wandelen tot een uur of 14.00 als de eerste wandelaars aankomen. Rond 15.00 komt vervolgens de bus waar ook vaak gasten in arriveren. Dan is het rondleiden, waterkoken en informeren. Tegen 17.00 beginnen we met het helpen van de avondmaaltijd. Spectaculair is het allemaal niet. Wel heerlijk relaxt en leuk om de ervaring op te doen.

6 puppen en 3 kittens, heel lief!

Mijke´s uitzichten tijdens haar avond wandelingen

In de eerste week hebben we veel van de dagwandelingen verkent die wij aanbieden aan onze gasten. Altijd handig om te weten waar je over praat. Er zijn veel mogelijkheden en het zijn stuk voor stuk mooie wandelingen van tussen de 1.5 tot 4 uur. (ondanks dat we al een tijd niet hebben gefietst lopen we nogsteeds redelijk door...)

Middagwandeling naar Sigchos met de Ilinizas in de verte

In de tweede week hebben we onze ¨te doen-lijst¨ afgewerkt. Door deze onderbreking in ons wandelritme is daar de klad een beetje ingekomen. De Incatrail die we gelopen hebben naar Ingapirca was heel mooi! De natuur boven de 4000 meter is ook zo mooi! Naast dat we mee waren om te genieten hielpen we de gids met koken en tenten opzetten.
Mijke heeft de trek in dezelfde functie nog een keer gelopen met een andere gids en gasten. Zij was heel gelukkig weer even écht in de bergen te zijn.

Hakken en zagen, Zagen en hakken...

...en 5 open blaren op z´n kantoorhandjes



Burro! Burro! Relaxt dat al het eten en kookgerei wordt gedragen...


ff lunche...

De pas naar Ingapirca op bijna 4300 meter

We genieten nogsteeds van de omgeving en de plek waar we zitten. Alleen al het koffiedrinken in de tuin of op de stoep na dat de gasten zijn vertrokken...Heerlijk!
Koffiedrinken met uitzicht en een stroopwafel uit de AH in Curacao!

Omdat we geen internet hebben in Isinlivi heeft Gerben zich opgeofferd om de drukte en stank van de stad te trotseren en een nieuwe blog te schrijven. NEE hoor, ik wilde gewoon graag even contact hebben en laten weten hoe het ons vergaat!

We maken nogsteeds plannen om straks verder te reizen. Azië wordt genoemd, maar verder noordwaarts in Zuid-Amerika behoord ook zeker tot de mogelijkheden. We houden jullie op de hoogte.